Waar blijft die 'New Deal', minister Homans?
Beste minister,
Beste mevrouw Homans,
Ik las met veel verwachting uw opiniestuk: 'Ik overstijg het wij-zij-denken. En u?' Mevrouw de minister, verontwaardiging vind ik een van de mooiste emoties, vooral als het gepaard gaat met verantwoordelijkheidszin en concrete acties. Maar ik was al snel ontgoocheld. In plaats van het momentum van de terreuraanslagen aan te grijpen als hefboom voor een nieuw elan vervielen we weer in de gewoontes van elkaar de zwartepiet toe te schuiven en te polariseren in plaats van te verbinden, door een valse wij-zij-tegenstelling te creëren. Daar hebben de mensen inclusief de mensen met migratieachtergrond vandaag geen boodschap aan. Zij zijn in rouw en nog steeds in shock.
Bij het aantreden van deze Vlaamse regering was er de hoop dat, naast het gevoerde inburgeringsbeleid, meer werk gemaakt ging worden van een doortastend integratiebeleid dat iedereen aan boord houdt. U had en hebt daarbij een belangrijke rol te spelen, die uw rol als minister van Inburgering ver overstijgt.
U bent minister van Binnenlands Bestuur, Bestuurszaken, Wonen, Steden, Inburgering, Gelijke Kansen, Armoedebestrijding en Sociale Economie. Een hele verantwoordelijkheid.
We zien vandaag vooral de minister van Inburgering in actie. We hadden ook graag de minister van Integratie meer aan het werk gezien, die de participatie van mensen met migratieachtergrond verhoogt. En ook de minister van Armoedebestrijding, aangezien de helft (!) van mensen met een migratieachtergrond tegen de armoedegrens leeft, terwijl het gemiddelde voor Vlaanderen 11 procent bedraagt. De minister van Stedenbeleid omdat onze steden en straks ook gemeenten meer en meer superdivers worden en hier nauwelijks op voorbereid zijn.
Of de minister van Binnenlands Bestuur, die zijn lokale besturen aanspoort tot streefcijfers in hun personeelskader zoals ook de Vlaamse overheid al doet, zodat zij meer een afspiegeling zijn van de samenleving en ook hun dienstverlening beter afstemmen op deze superdiverse samenleving. De minister van Wonen, die zorgt voor betaalbare woningen en geen discriminatie op de huurmarkt. De minister van Gelijke Kansen die de grondrechten: recht op onderwijs, recht op werk, recht op huisvesting...verzekert zoals voorzien in de Grondwet.
Marshall-plan
En last but not least zou u als viceminister-president het voortouw kunnen nemen in het beloofde integratiepact, de 'New Deal', die deze Vlaamse regering bij haar aantreden voorstelde. Het pact dat engagementen vraagt van iedereen, van onderwijsinstellingen, sociale organisaties, media, lokale besturen én van elke burger.
Het pact waarbij iedere partner zijn verantwoordelijkheid neemt om direct en indirect discriminatie en racisme te bestrijden en respect ten aanzien van personen met een andere geloofsovertuiging of seksuele geaardheid te bevorderen. Het pact met de lokale besturen, sociale partners, media, onderwijspartners en ons, de duizenden verenigingen van mensen met een migratieachtergrond met zijn tienduizenden vrijwilligers die dag in dag uit hun verantwoordelijkheid nemen en zich belangeloos inzetten.
De terreuraanslag op 22 maart kan een keerpunt zijn. Neen, moet een keerpunt zijn. Laten we de belofte maken dat we voorbij de schuldvraag gaan en samen het heft in handen nemen. Aan die paradigmashift willen wij meewerken. Tijd om de handen uit de mouwen te steken. Samen.
We zouden alvast kunnen beginnen met een 'Samenleving- en Integratietop' zoals de Klimaattop die gisteren van start ging onder auspiciën van Vlaams minister-president Geert Bourgeois, met lokale besturen, bedrijfsleven, middenveld en andere belanghebbenden.
Vandaag zullen we in de federale Kamercommissie over de herziening van de Grondwet, die zich buigt over de 'grondwaarden van de samenleving', alvast deze boodschap van samenleven en de nood aan een gedragen Pact, met vuur uitdragen.
Wouter Van Bellingen, Directeur Minderhedenforum
Print deze paginaTerug naar het overzicht